วันศุกร์ที่ 26 มิถุนายน พ.ศ. 2558

ผมไม่อยากกลับบ้าน


หลังจากโรงเรียนเลิก ครูปราณีเดินผ่านมา

เห็น ด.ช.พลับ นั่งซึมอยู่ที่ม้านั่งใต้ต้นไม้จึงเดินเข้าไปถาม
ครูปราณี : "อ้าวพลับทำไมยังไม่กลับบ้านอีก มานั่งซึมทำไม ? "
ด.ช.พลับ : "ผมไม่อยากกลับบ้านครับครู ผมอับอายจนทนไม่ได้"
ครูปราณี : "มีเรื่องอะไรล่ะ ไหนเล่าให้ครูฟังซิ ?"
ด.ช.พลับ : "ก็ที่บ้านผม ญาติพี่น้องผม พากันทำเรื่องน่าอับอาย ได้เสียกันหมดแล้ว"
ครูปราณี : "ไหนเธอลองอธิบายให้ครูฟังซิ ?"
ด.ช.พลับ : "ที่บ้านผม ปู่ก็ได้กับย่า ตาก็ได้กับยาย ลุงก็ได้กับป้า
และที่ผมทนไม่ได้ที่สุดก็คือ เมื่อคืนนี้ ผมพบว่า
พ่อกับแม่ ได้เสียกันแล้ว"

ครูปราณี...........

วันจันทร์ที่ 22 มิถุนายน พ.ศ. 2558

ภรรยากลับดึก


ภรรยากลับถึงบ้านตี 2 แล้วค่อยๆย่องไปเปิดประตูห้องนอน เธอเห็นคนนอนคุมโปงอยู่ แต่ขามี 4 ขา

เธอโกรธสุดขีด คว้าไม้เบสบอลหวดลงไปบนผ้าห่มแรงเท่าที่จะแรงได้นับครั้งไม่ถ้วน เธอโยนไม้เบสบอลทิ้งแล้วเดินไปที่ครัว เพื่อหาเหล้าแรงๆดื่มให้ดับความโมโห

พอเธอเปิดประตูครัว เธอเห็นสามีนั่งอยู่.......

สามี : คืนนี้กลับดึกจังนะ เออพ่อกับแม่คุณมาเมื่อตอนหัวค่ำ ผมเลยให้ท่านนอนที่เตียงเรา

ป่านนี้คงหลับสนิทแล้ว !!!

สิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตพ่อ

ลูก : สิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตพ่อคืออะไรครับ
พ่อ : แน่นอนว่าต้องเป็นลูกๆ
ลูก : แล้วสิ่งที่ไม่ดีละครับ
พ่อ : เอาไว้ลูกโตพอจะแต่งงานลูกจะเข้าใจเอง

วันอาทิตย์ที่ 14 มิถุนายน พ.ศ. 2558

ความลับสีขาว


ผู้ชายคนหนึ่ง เขาได้แต่งงานกับผู้หญิงที่สวยมาก ใช้ชีวิตคู่กันอย่างมีความ
สุข แต่ในวันหนึ่ง ภรรยาของเขาป่วยเป็นโรคชนิดหนึ่ง ซึ่งนางก็กังวลว่าสัก
วันหนึ่ง ความสวยงามที่มีอยู่ในตัวของนางจะหายไป แต่ในขณะนั้นสามีของ
นางออกนอกบ้าน เขายังไม่รู้ว่าภรรยาของเขาป่วยเป็นโรคชนิดนี้ แต่บังเอิญ
ว่า ช่วงที่สามีจะกลับมาที่บ้านเขาได้รับอุบัติเหตุกลางทางเสียก่อน และอุบัติ
เหตุในครั้งนี้ทำให้เขาต้องเสียการมองเห็น หรือตาบอด
ชีวิตคู่ของพวกเขาทั้งสองก็ดำเนินมาอย่างเรื่อยๆ และโรคที่อยู่กับภรรยาของ
เขา ยิ่งวันก็ยิ่งทำให้ความสวยงามของนางยิ่งน้อยลงไปเรื่อยๆ และผู้เป็นสามี
เองก็เสียการมองเห็น จึงทำให้ชีวิตคู่ของพวกเขาทั้งสองดำเนินไปจนถึง 40
ปี และความรักที่มีให้กันนั้น ก็ยังเป็นเหมือนวันที่พวกเขาทั้งสองได้ใช้ชีวิตคู่
ในตอนแรกๆ สามีให้ความเคารพต่อภรรยา และภรรยาก็ปฏิบัติตามทุกคำสั่ง
สอนที่ดีของสามี จนกระทั่งมาถึงวันที่ภรรยาของเขาเสียชีวิต ผู้เป็นสามีก็
โศกเศร้าเสียใจกับการจากไปของนาง
หลังจากฝังศพเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ผู้คนก็ทยอยกันกลับบ้าน ผู้เป็นสามีก็ลุก
ขี้นยืน แล้วจะเดินกลับไปบ้านคนเดียว
ผู้คนที่ยังอยู่ที่นั่นก็ทักเขาว่า
"นี่คุณจะเดินไปไหน ?"
เขาตอบว่า
"จะกลับบ้าน"
ผู้คนที่นั่นก็ถามด้วยเสียงเศร้าว่า
"แล้วคุณจะเดินคนเดียวได้อย่างไร ? ก็ในเมื่อคุณตาบอด ที่ผ่านมาภรรยา
ของคุณเดินจูงคุณไปไหนมาไหนตลอดไม่ใช่หรือ ?"
เขาก็ตอบว่า :
"ฉันไม่ได้ตาบอด ที่ผ่านมาฉันแกล้งทำว่าตัวเองตาบอดเพราะว่าฉันไม่อยาก
ที่จะทำร้ายจิตใจของภรรยาฉัน กับการที่นางได้พยายามปกปิดเรื่องโรคของ
นาง เพื่อไม่อยากที่จะทำร้ายจิตใจของฉัน และส่วนตัวฉัน ก็ได้พยายามปก
ปิดนางว่าฉันตาบอด ก็เพื่อไม่อยากทำร้ายจิตใจของนาง ต่างคนก็ต่างพยา
ยามปกปิด ก็เพื่อที่จะให้ชีวิตคู่นั้นยืนอยู่ได้นานเท่านาน"
ในตัวของคนเรานั้น ใครๆต่างก็มีความผิดพลาดกันทั้งนั้น จะดีแค่ไหนถ้าเรา
ทำเป็นมองไม่เห็นกับความผิดพลาดเหล่านั้น ก็เพราะว่าสักวันหนึ่ง ตัวเรา
เองก็หนีไม่พ้นจากความผิดพลาด และคนที่อยู่กับเราก็เช่นกัน ถ้าหากว่าเขา
ได้รับรู้ว่าเราพยายามปกปิดเรื่องที่ไม่ดีของเขาแล้ว ตัวเขาจะซาบซึ้งใจมาก
แค่ไหน และเมื่อเขาได้รับรู้ว่าเราเองก็มีสิ่งที่ไม่ดีเช่นกันและเขาก็จะพยายาม
ปกปิดสิ่งที่ไม่ดีของเราเหล่านั้น เพื่อให้เราได้ใช้ชีวิตคู่อย่างมีความสุข

วันศุกร์ที่ 5 มิถุนายน พ.ศ. 2558

ความซวยมาเยือน


กางเกงในของคุณนายหายไป 3 ตัว เธอจึงเรียกสาวใช้มาคาดคั้น ต่อหน้าสามีว่าขโมยไปหรือเปล่า 

สาวใช้หันไปมองหน้าคุณผู้ชาย ด้วยสายตาวิงวอน
"คุณผู้ชายค่ะช่วยเป็นพยานให้หนูด้วยว่า..หนูไม่เคยใส่กางเกงในเลย .ใช่มั้ยคะ

วันพฤหัสบดีที่ 4 มิถุนายน พ.ศ. 2558

แค่สองร้อย


ลูกชายเป็นทหาร นานๆจะกลับบ้านที 

ครั้งนี้กลับไปเยี่ยมบ้าน และซื้อไวอากร้าไปฝากพ่อ บอกพ่อว่าสรรพคุณดีมาก 

พ่อถาม - ราคาเท่าไร.? 
ลูกบอก -ได้ผลแล้วค่อยจ่ายล่ะกัน ...สองร้อยเองพ่อ

พ่อเลยตัดสินใจลองดู บอกลูกพรุ่งนี้ค่อยจ่ายตังค์ 

รุ่งขึ้นพ่อเอาเงิน 5200 มาให้ลูก ลูกเลย บอกพ่อว่า "พ่อ..แค่สองร้อยครับ" 

พ่อบอก-เออ กูรู้แล้ว...อีกห้าพันเนี่ย แม่มึงฝากมา

รางวัลผสมพันธุ์วัว

ผู้ว่า กะ คุณนาย ได้รับเกียรติ เป็นประธานใน งานประกาศ พ่อวัวพันธุ์ดี
ผู้จัดได้เชิญ ผู้ว่าจังหวัด และ ภรรยา มามอบรางวัล

โฆษกได้เริ่มประกาศ มอบรางวัลตามลำดับ

รางวัลที่ ๓ วัวทองดี สามารถผสมพันธุ์ได้ ๒ ครั้งต่อวัน
..เมียผู้ว่า สกิดผู้ว่า "เห็นมั๊ยๆ"..

รางวัลที่ ๒ วัวสมปอง สามารถผสมพันธุ์ได้ ๓ ครั้งต่อวัน
..เมียผู้ว่า สกิดผู้ว่า "เห็นมั๊ยๆ"..

รางวัลที่ ๑ วัวมานะ สามารถผสมพันธุ์ได้ ๕ ครั้งต่อวัน
..เมียผู้ว่าสกิดผู้ว่า "เห็นมั๊ยๆ"..

ผู้ว่าฯ โมโห จึงถามผู้จัดว่า ที่วัวสามารถผสมได้หลายครั้งต่อวัน เพราะอะไร ?

โฆษกตอบว่า
เพราะเราเปลี่ยนแม่วัวทุกครั้งครับ !!..
..ผู้ว่าฯ หันมาบอกเมียว่า... "เห็นมั้ยๆ"