นิทานก่อนนอนเรื่องคนตัดไม้กับเจ้าของร้านขายฟืน
คนตัดไม้คนหนึ่งนำฟืนไปขายให้แก่ร้านขายฟืน ซึ่งร้านขายฟืนก็ปฏิบัติต่อคนตัดไม้ดีมาก ดังนั้นคนตัดไม้จึงคิดอยากตอบแทนโดยการจะตัดไม้ให้ได้เป็นจำนวนมากๆ
วันแรก คนตัดไม้ตัดไม้ได้ 20 ต้นแล้วนำมาให้ร้านขายฟืน ซึ่งร้านขายฟืนก็ชมเชยและปฏิบัติต่อคนตัดไม้อย่างดี
วันที่ 2 คนตัดไม้ก็ตั้งใจจะตัดให้ได้มากขึ้น แต่ปรากฏว่ากลับตัดได้เพียง 18 ต้น
วันที่ 3 ก็กะว่าจะตัดให้ได้มากยิ่งขึ้น แต่ก็กลับเหลือ 16 ต้น
ยิ่งนับวันผ่านไปก็ตัดได้น้อยลงเรื่อยๆ ในที่สุด คนตัดไม้ก็รู้สึกละอายใจจึงไปกล่าวคำขอโทษกับร้านขายฟืน แต่เจ้าของร้านขายฟืนก็กลับถามคนตัดไม้ว่า
"คุณลับขวานครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่"
คนตัดไม้ตอบว่า "ผมไม่มีเวลาหยุดลับขวานเลย ขนาดไม่หยุดยังตัดไม้ได้น้อยขนาดนี้"
เจ้าของร้านจึงบอกแก่คนตัดไม้ว่า
"คุณลองคิดดูสิว่าหากคุณหยุดลับขวานให้คมโดยเสียเวลาเพียงเล็กน้อย คุณอาจตัดไม้ได้มากกว่านี้ก็ได้"
ถ้าคุณก้มหน้าก้มตาทำโดยไม่หยุดพักหยุดคิด ก็เปรียบได้กับคนตัดไม้ คุณก็จะล้าลงไปเรื่อย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น